بررسی پایداری اجتماعی در شهرک‌های جدید (نمونه موردی : شهرک مهرگان در مشهد)

چکیدهپایداری اجتماعی یکی از ارکان اساسی در توسعه پایدار و به عنوان یکی از کلیدی ترین ابزار در برنامه ریزی و سیاستگذاری شهری می باشد و عدم توجه به آن، برنامه‌ها و پروژه‌های گوناگون توسعه‌ را با مخاطره مواجه می‌سازد و خسارات جبران‌ناپذیری را برای محله‌ها و همچنین ساکنین آنها برجای می-گذارد. با توجه به اهمیت بعد اجتماعی پایداری پژوهش حاضر با هدف بررسی پایداری اجتماعی در شهرک مهرگان مشهد انجام می گردد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش پیمایشی بوده که در این روش از پرسشنامه استفاده شده که روایی آن با آزمون آلفای کرونباخ، 79/0 مورد تأیید قرار گرفته است. جامعه آماری شامل ساکنان شهرک مهرگان (16745 نفر) بوده و تعداد حجم نمونه 375 نمونه تعیین شده است. در تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون فریدمن و تی هتلینگ استفاده شده و جهت نمایش مدل مفهومی از تحلیل مسیر استفاده شده است. بر اساس یافته های حاصل از آزمون فریدمن، تی هتلینگ و تحلیل مسیر به ترتیب شاخص‌های سرمایه اجتماعی، رضایت از مسکن، عدالت فضایی بیشترین تأثیر و در اولویت بعدی حس تعلق، مشارکت اجتماعی و هویت در پایداری اجتماعی شهرک مهرگان تأثیر کمتری را داشته اند. همچنین نتایج دو آزمون فریدمن، تی هتلینگ نشان می دهد که؛ سه شاخص حس تعلق، مشارکت اجتماعی و هویت پایین تر از میانگین و سه شاخص سرمایه اجتماعی، رضایت از مسکن و عدالت فضایی بالاتر از میانگین می باشند. در مجموع پایداری اجتماعی در محدوده مورد مطالعه در وضعیت مطلوبی نمی باشد.